หมีอย่ามาดุ : บทที่ 18
ความร้อนของท่อนเนื้อในมือผมเริ่มขยายใหญ่ขึ้นเพียงแค่ผมสัมผัสและขยับมือเหมือนปกติกับที่ทำของตัวเอง พี่หมียังคงเงียบ สายตาจับจ้องผมที่ขยับกายให้ได้ท่วงท่าที่คิดว่าถนัดที่สุด มือของพี่หมีลูบผ่านแก้มผมไปแผ่วเบา "ทำเป็นไหมครับ" "มะ ไม่ แต่นิมจะลองทำให้" "ไม่จำเป็นต้องฝืนนะครับ ใช้มืออย่างเดียวก็ได้" ผมพยักหน้าลงแทนคำตอบ น้ำลายเหนียวหนืดถูกกลืนลงคอในตอนที่สายตาจับจ้องแก่นกายร้อนในมือ สูดลมหายใจเข้าก่อนจะเผยอริมฝีปากออกครอบลงบนส่วนปลายสีแดงสด แดงจริงๆ ไม่คล้ำเหมือนพวกพระเอกหนังอย่างว่าที่เคยดู ท่าทางว่ามันจะไม่ได้ผ่านการใช้งานมาบ่อยสักเท่าไหร่ แต่การตอบสนองของพี่เขาก็ไม่ใช่ผู้ชายที่บริสุทธิ์ไม่เคยผ่านสัมผัสพวกนี้มาก่อน "นิมระวังฟันหน่อยครับ อึก!" มนุษย์หมีรั้งใบหน้าผมเอาไว้ เมื่อกี้เผลอให้ฟันโดนแก่นกายของพี่เขาไปเต็มๆ ผมพยายามทำตามที่พี่หมีบอก กดกลืนกายร้อนเข้ามาภายในริมฝีปากเชื่องช้า กลิ่นคาวคละคลุ้งจนผมแทบจะสำลัก ผมทำทุกอย่างเชื่องช้าและเงอะงะด้วยความที่ไม่เคยกับอะไรแบบนี้ พี่หมีดูอดทนมากนั่งเกร็ง