Cut รอยยิ้มจองคุณท้องฟ้า ตอนที่ 11
“ไปรู้มาจากไหน อ่า มือมึง..”
นุ่ม นุ่มฉิบหายเลย มือยังนุ่มขนาดนี้ แล้วปากล่ะ..จะนุ่มขนาดไหนกัน
“กายก็เป็นผู้ชาย”
“เคยทำ?”
“...” ส่ายหัว
“แล้ว อึก ไปเอามาจากไหน” ไปหมดแล้วเสียงผม ทั้งสั่นทั้งขาดตอน ปากถามแต่ใบหน้านั้นก้มต่ำลงมองสองมือของสกายที่กำลังกอบกุมแก่นกายของผมขยับขึ้นลงให้อีกทั้งยังหยอกเย้าไปถึงส่วนกลมกลึงที่อยู่ตรงส่วนโคนอีก
“เปิดดูตอนที่กำปั้นไม่อยู่”
“...”
หะ!
“ดูทุกขั้นตอนเลย กายอยากให้กำปั้นมีความสุข”
“สกาย เห้ย!” ผมร้องเสียงหลง ถ้อยคำที่จะพูดถูกกลืนหายลงไปในทันทีที่ริมฝีปากร้อนกลืนกินตัวตนของผมเข้าไป มือของน้องว่าอุ่นแล้วแต่อย่างที่ผมคิด พื้นที่ภายในปากของสกายนั้นอุ่นกว่าจริงๆ สกายกดหัวตัวเองลงไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไม่สามารถที่จะไปต่อได้อีก ตากลมโตเหลือบขึ้นมามองผมก่อนจะเริ่มขยับ
“อ่า ดี อืม มึงดูละเอียดแค่ไหนวะเนี่ย”
แน่นอนว่าสกายไม่ได้ตอบผม
น้องยังคงวุ่นวายอยู่กับการปลุกสร้างอารมณ์ของผมต่อ ลิ้นร้อนตวัดเลียในยามที่คนตัวเล็กผละออก สกายขบเม้มริมฝีปากลงบนส่วนปลายและเลียมันอย่างยั่วยวนถึงแม้จะดูเก้กังอยู่ก็ตาม แต่แม่งก็ยั่วอยู่ดีนั่นแหละ ยั่วฉิบหาย ลืมสกายคนพูดน้อยและนิ่งเงียบในเวลาปกติไปเลย
“มันดีไหมกำปั้น”
“ดี ดีมากๆ ทำต่อสิ” ผมรีบตอบ ไม่มีเก๊กหรือปากแข็งอะไรแล้วในตอนนี้ ยกมือขึ้นไปรั้งต้นคอน้องให้ขยับลงมาใช้ริมฝีปากครอบครองผมอีกครั้ง
สกายห่อปากแน่น ขยับขึ้นลงเป็นจังหวะตามที่มือของผมชักนำ
“เด็กดี อึก ดูดแรงๆ แบบนั้น ดีมาก พอแล้ว..มานี่มา” เมื่อชมเสร็จผมก็ค่อยดันน้องให้ผละออก สกายทำหน้างงเล็กน้อยแต่ก็ยอมขยับขึ้นมานั่งคร่อมบนตักเมื่อผมออกแรงดึงแขนให้น้องลุกขึ้นทั้งที่ยังไม่ทันถึงจุดหมายเลยด้วยซ้ำ
“กำปั้น?”
“อยากให้จูบไหม”
“...” พยักหน้า
ผมแนบริมฝีปากเข้าหาสกายทันที รวบเอามือซุกซนของคนตัวเล็กเอาไว้ขณะที่ไล่ตอน ช่วงชิงลมหายใจของอีกฝ่าย ผมขบกัดและดูดดุนกลีบปากนุ่มร้อนของคนบนตักอย่างขาดสติ กอดรั้งเอวบางให้เข้ามาแนบชิดกับแก่นกายที่ยังคงไม่ได้รับการปลดปล่อย
“อยากให้กูช่วยบ้างไหม” เมื่อริมฝีปากแยกจากกันผมก็ถามขึ้น
สกายจ้องมองและค่อยๆ พยักหน้าตอบรับ จากนั้นก็ให้ความร่วมมือกับผมในการถอดเอากางเกงออกเป็นอย่างดี
ผมจับเอาแก่นกายของเราแนบชิดกัน สกายตัวสั่นเล็กน้อย น้องฟุบหน้าลงบนไหล่ของผมและกำเสื้อผมแน่นบ่งบอกว่ากำลังเขินอายแค่ไหนในตอนที่ผมเริ่มขยับมือ ก้มหน้าลงซุกไซ้ต้นคอขาวฝากฝังรอยจูบเอาไว้แผ่วเบา
สกายตัวอ่อนยวบพิงร่างกายของผม น้องส่งเสียงหอบหายใจมาพร้อมกับเสียงครวญกระเส่าที่ไม่ดังมาก
“อื้อ กำปั้น..กาย กายจะ อ๊า”
ไม่นานร่างเล็กในวงแขนผมก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยของเหลวออกมา ผมจูบลงบนขมับชื้นเหงื่อของอีกฝ่ายเป็นรางวัลและหลังจากนั้นก็ผละมือออกจากแก่นกายของเราทั้งคู่ ส่งหน้าที่นี้ให้สกายเป็นคนทำมันต่อ
“ขยับต่อหน่อย กูจะเสร็จแล้ว”
ผมสูดลมหายใจเข้า ร่างกายเกร็งขึ้นเมื่อฝ่ามือนุ่มๆ เริ่มการเร้าโลมอีกครั้ง สกายกดคลึงตรงส่วนปลาย ขยับขึ้นลงช้าๆ และไต่ระดับความเร็วขึ้นมาทีละขั้นจนมาถึงระดับที่ผมไม่สามารถกักเก็บความต้องการของตัวเองได้อีก
ในตอนที่ร่างกายกระตุก ผมกอดรั้งสกายเอาไว้แน่น น้องส่งเสียงร้องออกมาเล็กน้อยเมื่อฝ่ามือนั้นเปียกชุ่มไปด้วยของเหลวสีขุ่นที่ผมปล่อยออกมา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น